Om mijn blog wat persoonlijker te maken zal ik hier af en toe een column over mijn leven posten. Laat vooral weten wat jullie hiervan vinden!
Naar verjaardagen ga ik enkel en alleen voor de taart. Mijn
favoriete seizoen is de zomer, omdat het dan maatschappelijk geaccepteerd is om
twee ijsjes op een dag te eten. Vroeger begon ik twee weken voor Sint Maarten
fanatiek hard te lopen, zodat ik de 11e
zo snel mogelijk van deur tot deur kon om zoveel mogelijk snoep op te halen.
Bij feestdagen denk ik gelijk aan het eten wat daarbij hoort. Pasen betekent
voor mij heel veel chocola, oud en nieuw draait om oliebollen en champagne en
kerst staat gelijk aan twee dagen lang jezelf volvreten.
Misschien ben ik wel verwisseld in het ziekenhuis. Mijn
vader houdt namelijk totaal niet van zoete en ongezonde dingen. Als het aan hem
lag, zou iedereen de hele dag havermout eten en rooibos zonder suikerklontjes drinken.
Vooral de laatste jaren, nu hij een 50 plusser is, slaat hij
helemaal door met gezond eten. Het boek “de Voedselzandloper” is zijn bijbel.
Als een ware profeet vertelt hij iedereen in zijn omgeving over hoe goed het
boek is, zodat ik niet alleen thuis kikkererwten met aubergine en courgette
eet, maar ook bij mijn tante, oom en al mijn vaders vrienden vrienden.
Maar net als iedereen heeft mijn vader een zwakte.
Hazelnootschuimgebak. Wel de echte van de bakker, want als je het doet, doe het
dan goed. Een keer per jaar, op zijn verjaardag eet hij zo’n taartje. Ik ben zo
iemand die het liefst de hele taart in mijn eentje opeet. Hij zegt dat hij aan
dat ene taartje genoeg heeft en er volgend jaar weer een neemt. Ik weet dat hij stiekem het liefst ook de
hele taart zou eten, maar hij heeft iets te veel zelfbeheersing. En dat heb ik duidelijk niet geërfd.
Herken jij jezelf meer in mijn vader of in mij?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten